Taka historia: spotyka się dwóch kolegów na ulicach Warszawy. Jak to było zanim się spotkali? Otóż, jeden z nich spaceruje powoli, ogląda każdą rzecz, patrzy do góry, a na twarzy ma niewymuszony, bystry uśmiech. Drugi biegnie jak nakręcony, jest mocno pobudzony i czuć, iż ma zły dzień. Gdy się spotykają przystaje jednakże i mówi, że już nie ma sensu biec, że już i tak się nie uda, nie zdąży, gdyż były pewne utrudnienia na drodze. Najpierw ulica była zakorkowana, następnie nie miał gdzie zostawić auta, no ogólnie porażka.